Liefde weet dat alles liefde is. Liefde stroomt. Verwarring is liefde die in de war is en op zoek is naar zichzelf. Als we naar de verwarring toegaan, de verwarring toestemming geven om er helemaal te zijn, blijkt er achter of in de verwarring een cadeau te zitten. De verwarring verbergt een deel van onze kwetsbaarheid. Dus als we de verwarring uitnodigen om er helemaal te zijn, komt de verwarring tot rust.
Onbewust vechten we tegen verwarring of andere ‘vervelende’ gevoelens. Maar daardoor worden ze alleen maar sterker en steviger aanwezig. Als we de verwarring of vervelende gevoelens toestaan er te zijn, kunnen we alsnog voelen wat daarin ‘opgesloten zit’. Het kan oude pijn of oud verdriet zijn. Als we die ook toestaan en alsnog kunnen laten stromen, komt er achter vandaan wat beschermd wilde worden. En dat is kwetsbaarheid, gevoel. Er is een tijd geweest, meestal in onze jeugd, dat we die bescherming voor onze gevoelens hard nodig hadden. Op deze wijze is ons masker ontstaan, waarachter we ons ware ik verschuilen. Dus we kunnen er dankbaar voor zijn. Maar nu, als volwassene, kunnen we wel omgaan of alsnog om leren gaan met de situaties en het leven.
Door de oude gevoelens van pijn en verdriet toe te staan, gaan we weer voelen en komt ons unieke zelf weer tevoorschijn. Wie en wat we werkelijk zijn en altijd geweest zijn. En als we dan de oude pijn en het oude verdriet alsnog toe kunnen laten, komt onze uniekheid weer tevoorschijn. Je gevoelens gaan weer stromen en je gaat weer stralen, zoals in je kindertijd.
Dan wordt het leven heel veel fijner omdat je weer jezelf kunt zijn!
Dat gun ik iedereen!
Recente reacties