Als mensen willen we graag vasthouden wat fijn is en we duwen weg wat niet fijn is. Een derde beweging is, dat als iets echt te heftig is om te aanvaarden, dat we bevriezen. Deze bewegingen in ons gebeuren onbewust en de hele dag door. Ze worden bepaald door wat we in het verleden meegemaakt hebben, de gezinscultuur en onze cultuur. Ze zijn per persoon verschillend. Het zijn onze beschermingsmechanismen. Ze beschermen ons tegen het voelen van pijn, angst, verdriet en zorgen ervoor dat we ons goed voelen. Echter, van binnen ervaren we een gevoel van afgescheidenheid van de omgeving en van de mensen om ons heen, omdat we door deze bewegingen het contact kwijt raken met wat er werkelijk gebeurt.
Als we onszelf trainen om deze bewegingen in onszelf te onderzoeken, doorzien we ze en verdwijnen ze. Zo maken we contact met de werkelijkheid. En de werkelijkheid is veel dieper en intenser. Als we de werkelijkheid ervaren zijn we helder, direct, creatief en heel efficiënt.
Bevriezen gebeurt met name als er zo iets heftigs gebeurt, waarvan je zegt: ‘dit kan niet waar zijn’. Om onszelf te kunnen handhaven, schakelen alle gevoelens uit. Om een gezond leven te kunnen leiden is het erg belangrijk dat je op een later moment het feit alsnog onder ogen ziet en alle bijbehorende gevoelens toestaat. Als je dit niet doet, blijft er een stuk als het ware ‘bevroren’ in je, waardoor er zich situaties in je leven voordoen, waarvan je zelf niet begrijpt waarom je reageert zoals je reageert. Pas door de pijn, het verdriet en de angsten toe te staan, kan alles weer gaan stromen en kun je weer een gezond leven leiden.
In de cursus ‘omgaan met verlies’ en in individuele sessies kunnen we hiernaar kijken. Als je dit echt aangaat, blijkt er in de pijn, het verlies en het verdriet ‘een diamant’ aanwezig te zijn: het brengt je thuis bij jezelf. Thuis in die diepere laag in jou. De laag die in ons dagelijks leven bijna geen aandacht krijgt.
Recente reacties